Wystawa poświęcona Polakom walczącym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej jest wyrazem hołdu dla ich poświęcenia, odwagi i męstwa.
W różnych częściach Europy szukali oni możliwości pokonania niemieckiego najeźdźcy, który odebrał wolność naszemu krajowi.
Najbardziej chwalebnym wydarzeniem było utworzenie na terenie Związku Radzieckiego Armii pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Dzięki temu sowieckie więzienia i obozy opuściło ponad 110 000 polskich obywateli. Odbyli oni mozolną wędrówkę przez Bliski Wschód, a we Włoszech polscy żołnierze udowodnili całemu światu potęgę swojej wartości. Bitwa o wzgórze Monte Cassino, kluczowa dla dalszych losów II wojny światowej, zakończyła się zwycięstwem dzięki udziałowi wojsk gen. Andersa. Droga do wyzwolenia całego Półwyspu Apenińskiego była otwarta.
Na wystawie prezentujemy opowieść o zwykłych ludziach, którzy stali się bohaterami. Szli Razem, ramię w ramię, Szlakiem Nadziei, by walczyć o swój honor i wolną Ojczyznę. Potomkowie Ziemi Błońskiej również uczestniczyli w tych chwalebnych wydarzeniach i byli Jednymi z Wielu, którzy mieli wiarę w odzyskanie niepodległości dzięki Armii Andersa.
Zapraszamy serdecznie na otwarcie wystawy
Szli Razem Szlakiem Nadziei. Potomkowie Ziemi Błońskiej. Jedni z Wielu w Armii Andersa.
22 marca 2025 (sobota), godzina 15.00
Muzeum Ziemi Błońskiej,
Al. C.K. Norwida 1, Błonie.
Zenon Reszka Burmistrz Błonia
Olimpia Markiewicz Dyrektor Muzeum Ziemi Błońskiej
oraz Twórcy Wystawy
1 sierpnia 1944 roku w okupowanej Warszawie rozpoczęło się Powstanie Warszawskie – największa akcja militarna Armii Krajowej podczas II wojny światowej. W chwili wybuchu walk lewobrzeżną Warszawę zamieszkiwało około 720 tys. ludzi. Szacuje się, że podczas Powstania zginęło około 150–180 tys. cywilów. Pozostali przy życiu mieszkańcy sami zdecydowali, by uciec z miasta lub zostali z niego wypędzeni. Do nich wszystkich przylgnęło miano „wysiedleńców”.
Mieszkańcy Warszawy szukali schronienia z dala od płonącego miasta, morza ruin i wszechobecnego niebezpieczeństwa. Wielu z nich, schronienie znalazło w Błoniu oraz okolicach. Łącznie przez Błonie w trakcie Powstania Warszawskiego oraz bezpośrednio po jego zakończeniu przeszło około 30 tys. ludzi. Niemal 3 i pół tysiąca z nich pozostało tu na dłużej.
Zapraszamy Państwa na wystawę, która ma na celu uhonorować wyjątkowych bohaterów: mieszkańców walczącej Warszawy oraz mieszkańców Błonia, którzy nieśli im pomoc dzieląc się właściwie wszystkim, co mieli. Zachęcamy, by zapoznać się z tą niezwykle chlubną, choć nieco zapomnianą kartą w dziejach historii naszego miasta.
Muzeum Ziemi Błońskiej
7 września – 30 listopada 2024
Zapraszamy serdecznie na otwarcie wystawy
To są jeszcze takie domy… Wysiedleńcy z powstańczej Warszawy w Błoniu
7 września 2024 (sobota), godzina 17.00
Sala wystaw czasowych Muzeum Ziemi Błońskiej,
Al. C.K. Norwida 1, Błonie.
Olimpia Markiewicz
Dyrektor Muzeum Ziemi Błońskiej wraz z zespołem
Paulina Bylinka-Rosa
Kurator wystawy
Wystawa „Mera-Błonie tak biło serce miasta” została przedłużona do 10 sierpnia
Wystawa „Mera-Błonie” – tak biło serce miasta
Muzeum Ziemi Błońskiej
Sala wystaw czasowych, 20.04 – 15.07.2024
Zapraszamy Państwa na wyjątkową podróż w czasie, do lat gdy rytm życia miasta wyznaczała „Mera-Błonie”…
Ekspozycja ma na celu ukazanie historii „Mery” od strony społecznej. Skupionej nie tyle na produkcji, co na relacjach – zarówno tych międzyludzkich, jak i tych między miastem a zakładem.
„Mera-Błonie” była czymś więcej niż tylko miejscem pracy – to dla wielu ludzi ważny etap w życiu, który tak naprawdę nigdy nie zakończył się na dobre. Patrząc na rozwój i krajobraz miasta wszyscy powinniśmy umieć dostrzegać wpływ działalności zakładu.
Wierzymy, że na wystawie każdy znajdzie „coś dla siebie” – zarówno byli pracownicy „Mery-Błonie” oraz ich rodziny, jak i pozostali mieszkańcy miasta, którzy zechcą sobie przypomnieć lub odkryć Błonie w okresie, gdy rytm jego życia wybijała praca „Mery-Błonie”.
Ktoś kiedyś napisał, że w sztuce zostało powiedziane wszystko. Kownacki, polemizując z niektórymi pracami współczesnych twórców , sam żartobliwie twierdzi, że jest przeciwnikiem eksperymentu w sztuce, stara się doskonalić swój warsztat malarski czerpiąc wzory z dokonań dawnych mistrzów.
Malarstwo Jana Vermeera, Diego Velazqueza Caravaggia czy Rembranta potrafi zachwycić Go do łez. Aby czuć ciągłość z dawnym malarstwem sam gruntuje płótna, studiując nieprzerwanie prace dawnych mistrzów, zapożyczając od nich całą gamę środków formalnych. Doskonały warsztat malarski, świetny rysunek, wyczucie koloru i światła , to nie jedyne cechy jego malarstwa. Umiejętności warsztatowe czerpane z rozmaitych źródeł wydają się być dla artysty jedynie środkiem do celu. Kownacki w swoją twórczością chce wzbudzić w widzu silne emocje, pobudzić oglądającego do myślenia krytycznego. Jego prace są swego rodzaju ironiczną narracją komentującą otaczający artystę świat.
ZAPRASZAMY SERDECZNIE !
Wiesława Wideryńska
Dyrektor
Muzeum Ziemi Błońskiej