Magdalena Spasowicz urodzona w Lublinie w rodzinie lekarza Tomasza Spasowicza, który był jednym z wynalazców insuliny. Siostra ojca, Maria Hartwigowa z domu Spasowicz prowadziła zakład fotograficzny w Lublinie.. Warsztatu malarskiego Spasowicz uczyła się w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na przełomie lat 40. i 50. ubiegłego wieku. Większość edukacji artystycznej odbyła w pracowni czołowego reprezentanta nurtu kolorystycznego w malarstwie – prof. Jana Cybisa oraz profesorów Tadeusza Kulisiewicza i Adama Gerżabka. W czasie studiów weszła w środowisko artystyczne Warszawy, do którego należeli m.in. Jan Cybis, Artur Nacht-Samborski, Aleksander Winnicki-Radziewicz, Wanda Paklikowska, Jan Lebenstein, Jan Świdziński. Prace Magdaleny Spasowicz znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Historycznego w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Polskiego w Chicago, Muzeum Watykańskiego oraz w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą. Wystawy indywidualne: Warszawa, Londyn, Malaga, Berlin, Trypolis, Waszyngton, Regensburg, Brunszwig, Lipsk, Bratysława, Kappelrodeck. Wystawy zbiorowe: Warszawa, Wrocław, Bydgoszcz, Szczecin, Moskwa, Sofia, Rostock, Budapeszt, Praga, Drezno, Boston, Nowy Jork, Chicago, Bufallo, Birmingham, Dusseldorf, Berlin, Lubeka, Wiedeń, Santa Cruz de Tenerife, Valtekilde.
Z Błoniem i ziemią błońską artystka związana jest od dzieciństwa. W 1933 roku ojciec malarki kupił we wsi Bieniewice 20 hektarowe gospodarstwo i wybudował tam drewniany dom, rodzinne letnie siedlisko . Magdalena Spasowicz mieszka tu po wielu latach spędzonych w Warszawie. Opuściła swoje mieszkanie przy Placu Zamkowym z pracownią i antykami, które Jej mąż ,Aleksander Winnicki przekazał potem Muzeum Narodowemu w Warszawie. Przeniosła się na stałe do domu rodzinnego w Bieniewicach gdzie tworzy do dnia dzisiejszego.